မေန႔ကေတြကိုသိခဲ့ သေယာင္ေယာင္နဲ႔
မနက္ျဖန္ေတြမွာ အနံ႔လွိဳင္လွိဳင္ထြက္ရအံုးမယ္
အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာမွာထိုင္ေနတဲ့
မုတ္ဆိတ္ျဖဴတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရြတ္ဖတ္သံက
မသိမႈ သိမႈ
မသိမႈသိမႈ
မသိမႈသိမႈ
သစ္ေခါက္ဆိုးေဆးအိုးထဲ
ေပတံတစ္ေခ်ာင္းထည္႕ၿပီး ေမႊၾကည္႕လိုက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ကူညီလိုက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳသိေနတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသားဘဲ
ကၽြန္ေတာ္ မို႔လို႔ေပါ့ဗ်ာ
ဟိုတစ္စုဒီတစ္စု အံုးအံုးၾကပ္ၾကပ္
ဟိုတစ္စုဒီတစ္စု တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္
ဒီေန႔ေတြကို ရိုက္သတ္စားလိုက္တယ္
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ပရုတ္လံုးလို
လံုးပါးပါးလာတာလား
ရနံ႔ေတြနဲ႔ ေသဆံုးခံေနတာလား
ခင္ဗ်ားကိုေမးရင္
ကၽြန္ . . . `ေတာ္´ လို႔ဘဲေျဖအံုးမယ္
မေန႔ကေတြကိုအန႔ံလွိဳင္လွိဳင္နဲ႔
မနက္ျဖန္ေတြမွာသိခဲ့ သေယာင္ေယာင္ျဖစ္ရအံုးမယ္ ။ ။
ျမဴခိုး
No comments:
Post a Comment